dinsdag 16 april 2013

knopen hakken

Heeejj allemaal,

Soms zijn er van die momenten dat je knopen moet doorhakken en beslisingen moet nemen in je leven.
Daar heb ik afgelopen weekend in winterswijk lekker de tijd voor genomen om te bedenken wat ik wil en vooral wat ik niet meer wil.

Bordje wat ik thuis heb,
om me te helpen herinneren
hoe ik jarenlang niet echt
geleefd heb.
Daar ben ik aardig uit voor mezelf uitgekomen, en hoe moeilijk sommige dingen ook zijn...als je niet happy bent met hoe dingen gaan, kan alleen jij ze zelf oplossen. en dan moet je soms even sterk zijn.
Dat wil niet zeggen dat sommige dingen niet in je koude kleren gaan zitten. en daarom was ik gisteren even emotioneel niet mezelf.
Voor mij is dat extra "gevaarlijk" omdat ik voor diegene die het niet weten, al jaren kamp met een eetstoornis.
ik heb en anorexia en boulimia, ik schakel van het ene naar het andere. dat noemen ze in de psygo wereld eetstoornis niet anders omschreven....gewoon omdat er geen ander labeltje voor is.

Op de momenten zoals gisteren ( en de afgelopen week) is het de anorexia die zichzelf weer opdringt. en ik moet mezelf dan weer even oppakken om weer mijn eetpatroon aan te houden.
Zo heb ik mezelf dus de afgelopen maanden vol lopen proppen met snoep en koek omdat er een aantal dingen waren waar ik niet gelukkig van werd....emotie eten dus.
Ik denk dat vele van jullie wel weten hoe dat is...
Maar goed....ik moet mezelf weer oppakken en ertegen vechten. dus terug naar de basis wat betreft het eten. niets meer en niets minder eten dan 6 kleine maaltijden per dag, met voor mij "veilig"voedsel.
( de afgelopen dagen zat ik op 1 zacht broodje per dag met smeerkaas, en meer niet)
Het blijft elke dag een strijd, nu niet meer zo te zien aan mijn lijf, maar meer in mijn hoofd.
Ik ben niet zielig of zo, ik heb dit al jaren en voor mij is het iets waar ik mee leef. 100% beter worden dat is voor mij niet meer een doel...als je op mijn leeftijd bent is dat denk ik ook niet meer haalbaar...sommige patronen zitten zo ingesleten in je leven dat dit niet meer eruit te krijgen is.

Voor mij is het belangrijk dat het leefbaar is. dat het niet een te grote invloed heeft op mijn leven. en dat is simpelweg elke dag jezelf dwingen om te eten en dwingen om je vast te houden aan minimaal de basismaaltijden. makkelijk geschreven, maar vaak wel een hele strijd in mijn hoofd.

Zow genoeg hierover. nu de leuke dingen.
De verloting. ratatata!!!!!
Elke dag zal ik iets verloten, dat kan zijn van een klein ding, tot een stempelset. Allemaal nieuw, en geen gebruikte dingen of zo.
Vandaag omdat ik toch vind dat het heel bijzonder is dat  op mijn blogje de machische grens van 100 volgers bereikt is en er zelfs meer zijn, verloot ik 100 witte tags. 5 dames maken kans op 20 witte tags per persoon. maat 55 x 110 mm .

Hoe? door simpelweg te reageren op dit berichtje. ieder die dit berichtje leest en erop reageerd en een nummer in zijn berichtje zet ( kijk even welke nummers al door je voorgangers gebruikt zijn) die maakt kans erop. Dus als ik reageer zet ik nr 1 erin, diegene die na mij reageerd zet nr 2, diegene die daarna weer reageerd zet nr 3 etc.
Mocht het nou zo zijn dat je toevallig tegelijk met een ander reageerd en jullie hebben dezelfde nummers. dan is er altijd de mogenlijkheid om je nummer aan te passen. dat laat het systeem namenlijk toe.

dus dames.....reageer massaal.
Woensdagavond om 22.00 zal ik weer een nieuwe verloting starten en deze sluiten.

Fijne dag allemaal.
knufff sannie


25 opmerkingen:

Sannie zei

ik begin....nr 1

DeWit1980 zei

Nr 2
Sannie, wat een confronterend verhaal zeg. Ik weet niet zo goed wat ik hier op zeggen moet. Het lijkt me ontzettend moeilijk om mee om te gaan.

groetjes,
Erica

Cora Schram zei

Nr 3
Wel heel dapper van je om dit allemaal zo op te schrijven. Ik niet wat ik hier verdér op zeggen moet. Wens jou heel veel sterkte toe.

Groetjes Cora

Miranda zei

nr.4
Hoi Sannie,mooi dat je dit zo deelt, het leven geeft ons vaak uitdagingen....niet dat ik het altijd zie zo maar dat gaat beter dan als ik het steeds zie als een probleem....
Ik heb de krijtjes inmiddels ook en popel om er mee te experimenteren!
warme groet, Miranda

Marianne v.d. Maarel zei

nr. 4 Je kunt er heel goed en duidelijk over schrijven!! ik denk dat het erkennen van een (eet)probleem de allerbelangrijkste stap is. Ik wens je veel succes! je maakt mij met je blog iedere dag een beetje blij, ik lees het met plezier, ben een stempel beginner en maak veel van je kaarten voorzichtig na (de simpele dan) tenminste dat probeer ik
Groetjes Marianne

Theresia zei

Nr 4
Hoi Sannie,
Ik vind het ook heel dapper om dit aan je blog toe te vertrouwen. Het laat wel zien dat je heel open bent. Goed dat je ermee kunt leven en er zo mee om kunt gaan. Ik wens je daarin ook veel sterkte. Het lijkt me best moeilijk.
Groetjes, Trees

Theresia zei

Nou Nr 5 dan ?
Groetjes Trees

Marianne van der Maarel zei

lukt me niet het nummer te wijzigen?? was inderdaad 3 dubbel met iemand :-) maakt niet uit gaat me niet om de prijs, geef me maar een nummer of zo

Ria Roozenburg zei

nummer 6 heel veel sterkte een erg confronterend verhaal
groetjes Ria

Anoniem zei

nr.7.
Hoi Sannie, Pittig verhaal, maar goed van je dat je er over schrijft.
Wil je toch sterkte wensen, want het blijft altijd een strijd.
De te gekke krijtjes zijn echt super.
Gisteren met de bewoners van verpleeghuis aan de slag gegaan, ze vonden het allemaal geweldig.

groetjes Hélene

Unknown zei

Nr 8 zal ik dan maar zeggen.
Wat een verhaal!
Wens je veel sterkte en wanneer ik me niet zo happy met mezelf voel "vlucht" ik naar de zolder met een pot thee en ga heerlijk aan de slag met de te gekke krijtjes, dat doet wonderen!
Groeten van Karin

knorrie1971 zei

hee sannie wat een verhaal maar dapper dat je dat zo verteld alles sterkte en grote warme knuf voor jou en hierbij mijn nr is 9

Summer-design zei

Nr. 10

Hoi Sannie, pittig jouw verhaal en zo verdomd moeilijk om mee om te gaan, het beredeneren over anorexia en boulimia gaat je goed af maar de praktijk is vaak een ander verhaal,dat is een 'strijd'. Dat je dit opschrijft geeft mogelijk wat lucht, je deelt het met anderen! Hoop van ganser harte dat verantwoorde maaltijden jouw deel mogen zijn want 1 boterham op een dag daar wordt je wat slapjes van en daarmee blijven de vitaminebommetjes achterwege. Denken en doen moeten wat meer een eenheid vormen. Meis, wens je onwijs veel sterkte en een dikke pakkerd voor jou.

Groetjes, Wietske

Iris Tinnenbroek zei

Hoi Sannie,

Erg heftig om te horen over je eetprobleem. Ik hoop dat je inderdaad vrede met jezelf krijgt in hoe je met je eetprobleem in lastige situaties om kan gaan zonder te veel of juist niets meer te gaan eten.Het is altijd makkelijker gezegd, dan ook daadwerkelijk gedaan. Maar je hebt in je leven iets heel moois en dierbaars gekregen; je kind(eren?). Als je weer een keer in de put zit, en je weer dreigt te 'bezwijken' aan een van je eetgewoontes, denk dan aan mooie momenten die je met je kind(eren) hebt meegemaakt. Die herinneringen heb je altijd bij je en het haalt je gedachten misschien weg van 'eten'. Of ga in plaats van naar de koelkast/snoepkast (of naar de WC om te spugen) op zoek naar/in de fotoboeken.
Met mij zullen velen het leuk vinden om iedere dag iets nieuws van je op je blog te zien, maar het is allemaal geen must! Leg de lat niet te hoog voor jezelf. Ik denk af en toe werkelijk; Hoe doet Sannie dat? Werken, moeder zijn, 't huishouden, beursen en workshops geven en ook nog een blog bijhouden met telkens nieuwe kaarten en filmpjes. Een dag heeft helaas maar 24 uur, waarvan we toch ook wel een aantal uur moeten slapen om fit te zijn om de volgende dag door te komen.
Ik heb bewondering voor alles wat je doet, maar je verliest jezelf uit het oog. Je wil zoveel mogelijk mensen het naar 'hun zin' maken, maar jij bent net zo belangrijk als alle andere mensen en je mag af en toe nee zeggen. Lieve Sannie, ik hoop met heel mijn hart dat je een manier vindt om goed met je eetproblemen om te kunnen gaan. En zoals Wietske nr.10 voor mij al heeft gezegd,als het je helpt om erover te schrijven, doe dat vooral!
O ja, ik denk dat ik nr11 ben.

Heel veel sterkte,
Iris Tinnenbroek

Ria`s Winkeltje zei

Nr 12 Lieve Sanny, in mijn omgeving heb ik ook mensen met die ziekte dus ik weet wat een strijd je voert. Heel veel sterkte en denk meer aan jezelf, je mag er zijn
Liefs Ria

Lenie zei

Wat dapper om dit op te schrijven en wil je heel veel sterkte toe wensen.
Geniet elke keer weer van je prachtige creaties ook al reageer ik niet altijd. Hoop dat je hier je energie uit kan halen en het ook afleiding geeft. Je maakt zulke mooi dingen met zo weinig.
Hoop dat je snel weer een balans kunt vinden en groeten Lenie

Anoniem zei

Hoi Sannie,

Wat een verhaal....
Veel sterkte met de strijd die je elke dag weer moet leveren.
Ik denk dat ik nu nr 14 ben.

Hartelijke groeten,
Els Poolen

Karin zei

Hallo Sannie,
Hier Karin van nr. 8 nogmaals met een aanvulling op mijn eerdere reactie, ik kan nu zelfs meedoen met nr. 15.
Bij mij werkt een middag knutselen en fröbelen maar bij jou is er meer aan de hand aan zo wat ik lees.
Ik heb, net zoals zoveel volgers, veel respect voor je hoe je het allemaal doet: moeder, huisvrouw, werk, bloggen, bedenken van kaarten, filmpjes opnemen etc etc
Ik volg je blog al enige tijd maar ben pas sinds deze week volger, de eerste blog die ik volg. Een hele stap want eigenlijk wil ik niet zo mee met al dat gedoe maar jij bent zo inspirerend met je kaartjes dat ik toch niet achter kon blijven.
Ik hoop dan ook dat jij nou eens inspiratie en kracht krijgt van al de reacties die hier staan en weet dat je er echt wel mag zijn om wie je bent
Heel veel stekte, kracht, wijsheid en vooral inspiratie zodat er nog vele blogs zullen volgen met schitterende kaartjes.
Groeten van Karin

Duchesse zei

Hoi Sannie,
Wat dapper van je om zo eerlijk op je blog te schrijven maar daar hebben we allemaal begrip voor. Iedereen heeft zo z'n probleempjes. Maar je blog is wel een leuk tijdverdrijf, alsook je kaartjes. Wij blijven je volgen.
Oh, en ik denkt dat ik nummer 16 ben.
Groetjes
Nathalie

Creaine zei

nummer 17 (volgens mij :))
Hoi San, wat een strijd heb je weer moeten leveren. Jammer dat je er zo tegen moet blijven vechten. Heel knap dat je het zo op je blog schrijft. Sterkte meid!!!
groetjes en een knuff van Ine

annemarie s knutsels zei

heel confronterend verhaal nog veel moed gewenst met u gevecht
nr 18

Unknown zei

Hoi Sannie,

Je moet af en toe echt STOP zeggen en naar jezelf kijken. Dat is je volste recht hé! Je kan niet altijd voor iedereeen evengoed doen. Ik moet zeggen dat ik ook al dikwijls bij mezelf gedacht heb van hoe doet zij dat toch allemaal. Zorg vooral dat je jezelf niet verliest. Ben zo'n grote "fan" van je dat ik enerzijds echt verschiet, maar anderzijds ook weer niet. Ik denk dat je ook zo'n perfectionistisch kantje hebt en uit ervaring weet ik dat het allemaal makkelijker gezegd is dan gedaan.Knap dat je er voor open staat! Hopelijk geven de reacties je wat moed. Dikke knuffel Joke

Enny zei

Nr 19 : Hoi Sannie, tof dat je zo eerlijk en dapper voor je eetstoornis uitkomt ! Ik wens je heel veel sterkte hoor ! Groetjes Enny

Sannie zei

Heeejjj Meiden ,
Dank jullie allemaal voor julie lieve reacties. Voor mij is dit "normaal" het zit zo in mijn leven verweven dat ik er daardoor ook makkelijk over praat.
Ik heb zelfs meegedaan met een serie over mensen met anorexia van de kro met yvonne jaspers. daardoor is mijn strijd niet alleen maar mijn strijd, maar ook een inspiratie bron voor andere met een eetprobleem. want het vervelende is dat de focus vaak op jonge meiden ligt, terwijl er heel veel dames van mijn leeftijd er ook mee te kampen hebben, zelfs heel veel ouderen in de eerste instantie vanwege geldgebrek of verkeerde zuinigheid, maar later vaak doordat de ziekte zich ook in hun leven heeft genesteld.
Ik heb aan het programma meegedaan om te laten zien dat als ik hulp kan zoeken een ander dat ook kan...ok al is dat niet makkelijk.
Dus nogmaals super bedankt voor jullie hartverwarmende reacties. jullie zijn echt kanjers.

Ik heb de nummers als volgt ingedeeld en ga zo de trekking voltooien

Sannie zei

Omdat er een aantal dubbele waren, heb ik de nummers op deze manier verdeeld.

1 Sannie ( spek en bonen)
2 Erica
3 Cora
4 Miranda
5 Trees
6 Ria
7 Helene
8 Karin
9 Knorrie
10 Wietske
11 Iris
12 Ria
13 Lenie
14 Els
15 Marianne
16 nathalie
17 Ine
18 Anne-marie
19 Joke
20 Enny